| |
Gönül Serden Geçer | günahtan sürmelenmiş gözlüyüm Sığındım Seyrani Kayyum-u Ferd e Aşk-ı Mevla ile düştüm bu der |
| |
Gönül Terazisi Mizan Bizdedir | Dertli Daimi yim özüm yerdedir Güneşin şuası her bir ferdedir Bizim benliğimiz bize perdedir Ata |
| |
Gönül Viranedir Derdi Hasretten | enge Gözlerim boyandı kızıldan renge Ferhat dertlerini yanmış külünge Benimse duyulmaz feryadım |
| |
Gönül Yarası | nım yok Aşığım fermanım yok Kaldım yollar üstüne Belli bir mekanım yok (Bağlantı)< |
| |
Gönül Yarasina Lokman Olan Sah | apina yüz sürem bir ferman eyle Gönül yarasina Lokman olan Sah Bir ismin Hayder dir bir ismin Ali Hak M |
| |
Gönül Zülfü Tuzağına | br>
Canan ili düştü yada Deli gönül ah feryada Garip Ceyhun içip bade Coştu ne çare ne çare |
| |
Gördüğünde Göz Yanar | dayanmaz Şükür müdür yüreğimde dilde ferman dayanmaz Goncasının kokusuna bağda bağban dayanmaz |
| |
Gördüm (Değişti İnsanlar) | sileni gördüm Mazlumun feryadı indirir şahı Fizandan duyulur gelir eyvahı Yürekten lav gibi pü |
| |
Gördüm (Sene Üç Yüz Otuz Bir) | r fenalar gördüm Ferman olup harp alayı açıldı Cümle askerlere libas biçildi Sılasından v |
| |
Gördüm (Sonbahar Geldiği Zaman) | br>
Kerem Aslı için yanar Ferhat dağı taşı yarar Mecnun Leyla sını arar Çöllerde üzüntü gà |